Mütefekkir ilim ehli derinlerden seslenir.
Selef ğayret edince halef ondan beslenir.
Edebiyat, kültür, sanat yıldan yıla güçlenir.
Allahın adıyla okursan ayet ayet arş’a çıkar…
Söz vardır taa kâlbe işler derin’den.
Lâf’ın en güzeli huzur verir Serin’den.
Kelâmı kibar ehli nakıs değil ifade’den.
Dilin hak’ka yönelirse isabetli beyân çıkar…
Yol gösteren âdab bilir öğretense veli’dir.
Bize kadar ulaşanlar ancak kavak yeli’dir.
Ne mutlu İslam ümmeti kaynak, delil belli’dir.
Ebu Hanife’de okuyan bak İmameyn, Züfer çıkar…
Ne söylese kanıt’layan Molla Hüsrev edebi.
Fatihe hoca’lık ederken vardır mutlak sebebi.
Gurani’den, Fenariye, Akşemseddin kerâmeti.
Şeref İslam Ümmetinde, İstanbula sahip çıkar…
Yavuz Sultan Selim’de Vahdet fikri gelişti.
Bosna’da Dua ederken elim Mekkeye erişti.
Ayasofya’daki Ezan Sultanahmet’le birleşti.
Kalem gibi minare’ler ses duvar’larını yıkar…
Usulüne hayran kaldım, Fuzuli’de ayrı makam.
Bâkii kalan gök kubbede İslam nizamıdır davam.
İlâyı kelimetullah zikrinde kabul görür belki duam.
Sermed sakın mahzun olma, Şeriat kâlbimde yaşar…
Sermedkadir…