Kategorie: Şiirler

BEŞ VAKİT NAMAZ ARZUSU…

Kelimeyi  Şehadetle  İKRÂR  veririm. Beş  VAKİT  Namaz’da  Dua  ederim. İman  ehli  DİN  kardeşim  bilirim. Nerede  yaşıyorsa  tabiiki  AYIRMADIM…   Kader, KAZA  hükmüne  tevekkül  ettim. Teslimiyet  ahdimi  MİSÂK’TA  verdim.                                                  Allah bilir YALNIZ […]

ŞEYTAN   ATEŞE   TAŞIYOR…

Gözü  AÇ  ise  nefile; Dünya’ları  yese  doymaz. Bir  başkasının  CEBİNDE   bakışları   yaramaz. Cimri’liği  baş  BELÂSI  ölse  hâl, hatırı  sormaz.   Muzır  gelmiş, MEÇHUL  gider  silik  şahsiyet. Hamdü  SENÂ  yoksunu; her  saniye  şikâyet…   Zenğinliği  dil’e  DESTAN  Saray’ları  yaptırmış. Ne gelirse  KÂBULÜ  Helâl, Haram  ayırmamış. Sadaka, Fitre,ZEKATI, Ömründe  hiç  tanımamış.   Faiz, Rüşvet, TEFECİ’DİR  kalantor’luk  kolaymı. […]

ĞAFLET   UYKUSU…

NOLUR  ÇIKAR  BAŞINI, YETER  KUM’A  GÖMÜLDÜĞÜ. MELEK  ÇATMASIN  KAŞINI, BİTSİN  İBLİS  GÜLÜCÜĞÜ…   DOST  YÜZÜNÜ ÇEViRMESiN, NE ÇIKARKi DÜŞMANLIKTAN. EL AÇIP TEVBE  DiYORUM,  ÖZÜM  YANAR  PiŞMANLIKTAN…   GÖNÜL  GÖZÜM AÇIK OLSA. NAZARIMDAN GÜNAH  ÇIKSA. HÂLA  FIRSAT  VARKEN, NEFiS  ĞAFLET UYKUSUNU  YIKSA…   BİRAZ  HAKİKATTEN  OKU, MASAL  ÇOCUKLARA  KALSIN. İLİM’DEN   ANLADIĞIN  BUMU, SOL’DA  FİRASET  ARARSIN…   […]

KUL’A KULLUK BAŞ BELÂSI…

Tefekkürüm   yön   vermeli  her  ADIMI  atışta. Keşke’lerim   olmasın   bitmez ağrısı  BAŞ’TA. Kalbim, gönlüm  KIRILMASIN  kocayan yaş’ta. Cuzi  İRADE  kararı  acı,  hüzün  yaşatmasın…   Kul’a  KULLUK  baş  belâsı  şahsiyeti  bitirir. Hani  Özelimiz  DERDİK Ruhumu şenlendirir…   Kul hakkından  MUAF olmak  sevindirir  mü’mini. Haramlardan  uzak durmak  HUZUR için gerekli. Gaye Allah  AŞKI olunca korkma, esirgeme sevgini. Üç […]

HEDEF  ALLAHA  KUL  OLMAKTIR…

Allah  DOSTU  yol  göstermiş  sonrakilere. Din  kardeşi  BUNALMASIN  cehâletiyle. Kur’an,SÜNNET, İcmaa, Kıyas  şeri  delile.   Eğer  tutunursan  KURTULUŞA   erersin. İblisi  saf  dışı  eder  NEFSİ  yenersin…   Gurur, KİBİR  taht   kurmasın   kâlbine. Zaten  acizlik  HÂKİM   öz   benliğine. Cuzi  İRADE  sahibi  mukayyettir  din’ine.   Ötelerde  HESAP  vardır  sorumsuzluk  revâ’mı. Akıl  NİĞMETİ  taşırsın   nolur  terket  haramı…   Nice  […]

BİZE   BİZDEN   DAHA   YAKIN…

Davet’im, tebliğ’im  DİN  kardeşi   adına. İşte  uzattım  ELİMİ  yapış  Allah  aşkına. Biz OLALIM  Cemaat’ta  Namaz saf’ında. Yirmi  YEDİ   kat   sevaba  Amin  diyelim…   Oruç  ile  dirilirken  FAZİLETİN  zirve’sinde. Yetim  BAŞI  okşayan  öte’lerin  neşesinde. Sadaka  BEL  savar  kanaatın  gölgesinde. Bugün  varsak Yarın’da  İMANA   güvenelim…   Sığıntı olmayalım  kula KULLUK yaparak. Evet   EFENDİM  diye   eğlip  bel  kırarak. […]

İMAN’DAN  NASİBİNİ   ALMAMIŞ…

Sözün, muhabbetin, sohbetin  manâ’sını  ANLAMAZ. Edeb, haya, âhlak  desen  tüm  YABANCI   tanımaz. Alışmış  fitne, fesat, gıybet’e  YILAN   dil’li  yaramaz. En  iyisi  UZAK   durmak  çünkü  yobazlığı  üstünde…   Bilmiyen;  lakin  bilmediginide  bilmiyendir  TANIMI. Ukela  tavırlarıyla  pattadanak  ATAR   gider   lâfını. Korkmak  LÂZIM  bu  tiplerden  bir  buldumu safını. Elinde  oyuncağa  çevirir  çünkü  ASLEN  yobaz’dır…   İmandan  NASİBİNİ  almamış  […]

BEDEL   ÖDEMEK   YIPRATIR…

Tarz’ımız   farklı  tabii; Yeter  ki  SAHTE   olmasın. İçimiz  DIŞA vuracak  Mü’min İhlas’tan  kopmasın. Ahireti  düşünenler   asla   KÖTÜLÜK   yapmasın. Ceza’sız   suç   olurmu;  Bedel  ÖDEMEK  yıpratır…   Ne  kadarda  seviyoruz  SUÇ’U  başkasına  atmayı. Kendimizi   kandırdıkça  ruh’lar  huzur  BULACAK. Bırakalım  kuruntuyu  KÜÇÜK  hesap’lara  yatmayı. Netice’de  ÂMELİMİZ tek  tek  önümüze  konacak…   Sufli  duygulardan  KURTULMAYI  denerken. Nolur  bana  enğel   […]

NASS’DAN   İLHÂM   ALMIYORSA…

Sözümüz  yerini  bulsun; Delil, kanıt  ararız. Binlerce  KİTAP  okur  yine  ehline   sorarız. Sırdaş  dediğm  ketum’mu  elbet   SINARIZ. Arkadaş  ÇOK, Dostum az’sa Âleni’dir  zararım…   Ben eksenli  sözler KUSUR, hatasız  olmaz. Gurur, kibir   sembolü  hakikati  TANIMAZ. İki  kişi  BİLİYORSA  tabii  ki  sır  sayılmaz. Nass’dan  İLHÂM almıyorsa  şüphe  duyarım…   Mâdem  ki  BOŞ  vereceksin  şikayeti bırakırsın. Hayat  […]

KİMSE  EV’DEN   ÇIKMASIN…

Maraz, MUSİBET bir  kahır  sıhhatime. Nerden  gelir  ENDİŞE, engel  nefsime. Morâlleri  düşürür  otururken  SİNE’ME. Keyfimi  sıfırladı; Öteleri  HABER  verir…   Bir  minnacık  VİRUS  bedene  girdi. Sağlıklı   BÜNYE’Yİ  tedirgin  etti. Koskoca  VÜCUDU  yerlere   serdi. Ne  kadar  ACİZ  olduğumu  söyletir…   Halbuki  daha  göreceğim  günler  VAR. Hayâller  kurar  nefsim  PLAN   tasarlar. Hızlandıkça  TAD  veriyor  Dünyama  yıllar. Hayatın  […]