Sürü sanır insanları ÇOBAN’LARI Berzah’ta.
Doksan yıldır USANMADI Halkı ile nizah’ta.
Ahireti TEFEKKÜR yok aklı, fikri Mizah’ta.
Ağlanacak hâlleri VAR söylesemde duymuyor…
Takvimlere yıllar önce YAZILMIŞ Bayram.
O da ne dişini göstermiş bir SÜRÜ yamyam.
Kimi KURBAN derisine tâlip bilmez ki; haram.
Haram yemeye alışmış NE çare ki; doymadılar…
Biri gider, biri gelir AYNI tezgah’tan çıkmış.
Ne ANLAYIŞ, Ne İzan var; beyni cıvımış.
Rüşvet, İrtikâp, talan ZORBALIĞA alışmış.
Helâl LOKMA diyecektim yan yan bakıyor…
Düşman ÜRETME çiftligi sanki dünya’da.
Savaş İLAN etmiş halkı döğer sokak’ta.
Mukaddesat kaçkıınının BİR eli de silah’ta.
Uyuşmus beyinleri SÖZ, Nasihat duymuyor…