SUNİ,  YAPAY  NE VARSA…

Edeb, Ahlâk ithal METÂ  anlatması çok sürer.
Kadını  mal, eşya  gibi  peşi  sıra  SÜRÜKLER.
Varsa yoksa MADDE; Mukaddesatıma kükrer.
Kömür kâlpli,YILAN dil’li yaratıktan soğudum…

Kırılacak  nezaket’ten, KİBARLIĞI  yüzeysel.
Cemaatle tanışmamış  YAŞANTISI  bireysel.
Sefalete  ALIŞMAMIŞ  ense  kalın  fizik’sel.
Sahte yüzlü  İnsanları  tanıyınca SOĞUDUM…

Okumaya  alışmamış   BİLEĞİNE  güveniyor.
Bir  emriyle Masumlar  BÖCEK gibi  eziliyor.
Şahsiyyeti  yitirmiyen KAYA  gibi direniyor.
Nefretine MAĞLUP olan zavallıdan soğudum…

Şatafatlı  yaşantısı ÜST’TEN bakar  gerisine.
Firavundan dedesi var KİBİR dolmuş kale’sine.
Ödü  KOPAR  cesaretsiz  inanamaz  gölge’sine.
Bölük, BÖLÜK korumalı ödlek’lerden soğudum…

Sevgi  dolu  SARILIRSA  seviyorum inananı.
Saygı, hürmet, MUHABBET’LE  bakmam  mı.
Ne VAKİT beni  satacak;bekliyorum sır’amı.
Dünyaya  bel  bağlayan  vefasızdan  soğudum…

Yapay  ÇİÇEK  buketi  eyreti’dir  elinde.
Sufle olmuş  hayatı  terennümü  dilinde.
Boşaltılmış RUHU meymenetsiz beden’de.
Şuursuz DOLAŞAN ezik’lerden soğudum…

Sermedkadir…LU…22.06.1984…