Bir yol vardır mutlaka
Dil’den gönüle akan.
Adres, ŞİFRE ne alâka
Doğru MEKÂNA çıkan…
Tercüme EDERKEN Lisan
Dil’im halâ KEKELİYOR.
Piri Fâni OLSA insan
Yine TATLI söz bekliyor…
Yıkmak o KADAR kolay ki
Kâfi GELİR bir ÇİFT söz.
Umuruna düşmüş DERT mi ki
Kâlbim yorğun, ciğerim KÖZ…
Sınır ÇİZME tutamam ki
Esaret YABANCI lüğat’ime.
Kinâye, Dolambaç değil ki
Kıymet VERMEDİN sözüme…
Derya kadar İLMİN olsa
Nafile’dir NEFESİNİ tüketme.
Kapasitem, KOTAM dolmuşsa
Çıkmaz sokağı bana yürütme…
Bazan çok GÜCÜME gidiyor
Anlam’ına yabancıyım belli ki.
Nasihat, ÖĞÜT’TE kâr etmiyor
Karşı görüş, MATIĞA ters sendeki…
İsterim ki taa gözümün içine BAK
Üslubun İTİDÂL aşılasın Sermede.
Öfke, ASABİYET yerinde kalsın bırak
Boş VESVESE yer etmesin beynimde…
Sermedkadir…LU. 24.12.1998…