YAŞANTININ  ĞAYESİ  VAR…

Ne  kadar KIRILĞAN Adem  olduk Âhir  zamanda.

Şikayetsiz  GÜN  geçmiyor   şükürsüzlük  ağ’ında.

Halbuki  HAKİKÂT; Bir  elimiz  yağ  diğeri  bal’da.

Karun’lara  RÂKİP  çıktık; kanaatı  yere  sererek…  

 

Arzu,  İstekler  bitmiyor; Gözlerimiz  DOYMAZ  oldu.

Ekmeği  NİĞMET  bilirdik  Rızkımız   çöplüğe  doldu.

Hani   İSRAF  Haram  idi;  hatırlatanlar   koğuldu.

Bu  MİLLET  kıtlık  yaşamış  nesil  dinliyor  gülerek…

 

Yer  YATAĞI  serilirdi   değer  vermezdik  yeniye.

Doğal  kalorifer  bildik  TANDIR  başında  iskemle.

Özel  Oda  bilmiyorduk  kaynaşmıştık  SEVGİYLE.

Aile  Huzur  YUVAMIZ   Muhabbetle   sindirmişsek…

 

Bir  zamanlar  Köyümde SAP kağnısı  koşarlardı.
Sabahın  SEHER  vaktinde  yıldız’ları   süzerken.
Sabırlıydı  hayâl  etmez  UÇAKLAR’LA  yarışmazdı.
Unutmaz SECDE’YE  hazırlanır  Tan yeri  Ağarırken…

 

Çıplak   ayaklara  DİKEN   batmazmıydı  ne.
Mağluptu  en   SİVRİ’Sİ  üzerinde  yürürken.
Sırt   sırta   veriyorken  BABA; Torun’la  dede.
Mutluluk  yüzlerine  vururdu  GÜNEŞ  doğarken…

 

Mazi’yi  övmek  değil;  MAKSAT  kaybolmayalım.

Rızık  Yaratan  emrinde  REFAH  ile  azmayalım.

Yaşantının  ĞAYESİ  var  Rota’mızdan  çıkmayalım.

Vazgeçilmez  sanılanlar  sustu  bak  KABİRE  girerken…

 

Sermedkadir…LU…04.10.2019…