Kendi kendine hayran birisi için ötekiler aklı ermeyen basit insanlardır. Diğerleri, cahil zümredir. Toplum içinde kendi taraftarlarına iltifatlar yağdırırken, başkalarını yerin dibine batırma çabasını sergiler. Dev aynası hayranı her şeyin en doğrusunu kendisi yapar, hayal dünyasında her şey güzel olacaktır, toplumdan yetkiyi alana kadar en iyisini kendisi hâlledecektir ama verdiği sözleri, ifade ettiği vaadleri en önce unutan kendisi olsada, her şeyin daha güzel olacağını ifade etmekten çekinmez. Nasıl olsa ülke’de en çok yalan söylenen alan siyaset arenasıdır. Seçilip, yetkiyi kendi uhdesine aldıktan sonra, vaadlerin yerine getirilmediği hesabını soran insanlar yüzüne tükürse de, sinirleri alınmış gibi davranış sergilemek, tabii bir hareket tarzı olacaktır. Nasıl olsa kısa bir müddet sonra unutacak olan basit insanların seçtiği kişidir artık. Asıl olan önünde uzun seneler içinde önce kendisi, daha sonra yakınları, yakınlarının yakınları bal tuttuğu parmak yalayacaktır. Asıl olan da budur….Rabbim kendisini dev aynasında gören kişilik bozukluğu hastalarına fırsat vermesin…
Bir kişinin kendi kendine hayranlık beslemesi narsizm olarak değerlendirilir. Bireyin kendi bilgi birikimine nitelik açısından en üst seviyede bakması, kendi kendine aşık olması eylemidir. Bu seviye vasat düzeyde olursa belki anlaşılabilir hatta kişinin kendisi ile barışık olması güzel bir yaklaşımdır. Lâkin kendi nefsini her ortamda ifrat derecesinde, ileri düzeyde ortaya atması, her işine ben diye başlaması, her sözünde ene’sini ortaya atması, kendinden başka hiç kimseyi beğenmemesi, takdir ve değer ölçülerini sadece şahsı için kullanması…bir kişilik bozukluğudur. Kendi eğo’suna, öz benliğine, nefsine, vazgeçilmezliğine aşık o kadar insan var ki; adeta ben olmazsam hayat biter hayranlığıyla doludur. Türkçemizde kendini dev aynasında görüyor tabiri tam bir narsist hareket bütünlüğüdür. Toplumumuzda bilhassa sonradan görme diye tabir edilen kişilerin fırsatları yakaladığı anlarda ben neymişim gurur ve kibiriyle kendisinden başka herkesi her şeyi basit ve küçük görmesi narsistlik alametidir…
Kendisini dev aynasında gören egoist insanlar, narsist kişilik bozukluğu rahatsızlığına düçar olanlar, bir de ellerine hasbel kâder fırsat verildiğinde yani önemli bir memuriyet, makam ve mevkii işgal ettiğinde, genel müdür koltuğunda kurulduğunda, belediye başkanı seçildiğinde, siyasi kariyer sahibi olduğunda, mesleki başarı elde ettiğinde kişinin kendisini; abartılı üstün görmesi, aşırı beğenmesi ile ortaya çıkan bir kendini büyük görme hastalığına yakalandığında iş tamamdır. Oynatmaya az kaldı doktorum nerde alarm zilleri çalmaya başlamıştır. Tabii ki, her bireyin karakteristik özelliği aynı değildir. Kişiliğimiz, Karakterimiz, şahsiyetimiz kendimize özgü davranışlarımızdan oluşur. İnsan davranışlarının birbirinden farklı olması kişilik özelliklerimizin farklı farklı şekillenmesinden kaynaklanır. Doğuştan getirdiğimiz özelliklerimizle beraber; yetiştiğimiz aile, yaşadığımız çevre, aldığımız eğitim, maruz kaldığımız değişik olaylar kişiliğimizi şekillendirir.
Belirli şahsiyyet özelliklerinin çok aşırı olması veya olmaması durumunda kişilik bozuklukları ortaya çıkabilir. Normal olmayan davranışlar, kişilik bozukluk olarak karşımıza dikilir. Kişinin tabir caizse burnu büyür, kendini kaf dağında görür. Böylesi karakter sapmalarına büyüklerimiz, kendini adam oldum sandı diyerek anlatmaya çalışmışlardır. Ben neymişim moduna giren bu gurur kibir abidelerin özgüvenleri o kadar ileri seviyelere ulaşmıştır ki; *gök görmemiş* sınıfının cüce elemanları olduklarının farkına bile varamazlar. Kendi özeleştirisini yapmaktan aciz bu tür şahsiyetler her insanda bir kusur arar, kendini her şeyden, herkesten büyük görme tavrı *empati* yapma fikrini aklına dahi getirmez. İçinde bulunduğu görevin hakkını vermemesine rağmen, hep gözü yükseklerde, daha ilerde, en tepe noktasındadır. Bütün gözlerin kendisini süzmesini, kendi adının anılmasını, kendinden bahsedilmesini arzular. sürekli dikkat çekme çabasında olan güruh; adı üzerinde anlatmaya çalıştığım basit insanlar…
Sermedkadir…