Zamane âhlakı çağ atladı küresel oldu.
Kurgu, bilim yaşantısı karmaşa doldu.
Mozaik’ler karışırken umudum soldu.
Kültür, sanat, edebiyat hiç içime sinmiyor.
Huzuru unuttuk bunalımsız gün geçmiyor…
Haram, helâli ayırmayan çıldırmış.
Sanırsın ki dünya’nın çivisi çıkmış.
On sekizinde ergen hayattan bıkmış.
Galaksimiz küçücük köy’ benziyor.
İçki, kumar illeti ocakları söndürüyor…
Materyalist fikir açık ara öndeyken.
Ar, namusu üç kuruşa zebil ederken.
Bile bile utanmazlar yalan söylerken.
Şeytan el oğuşturup kurban bekliyor.
Murdar çehre’lerin rezilliği bitmiyor…
En pahalı deterjan bu keke’yi yıkamaz.
Günahı tanımayan bataklıktan çıkamaz.
Torun, dede birbirini DNA’sız tanımaz.
Karakteri, şahsiyyeti ecnebiye benziyor.
İblis’e izinde kolkola uçurumda geziyor…
Ğafleti yenmeye azimli bir kıvılcım bekliyor.
Bin yıl’ın şeref’iyle şanlı ezan sesi dinliyor.
İslam sancağı elinde, ümmet bayram ediyor.
Sermed, diriliş müjde’sini yakın görürsün.
Işık doğu’dan gelecek batı’daki düşünsün…
Sermedkadir…